สุขด้วยปัญญา

สุขด้วยปัญญา คนเราถ้ายอมรับความจริงได้ก็สุขใจขึ้นได้มาก วางใจให้ถูก ที่จริงแล้วการใช้ชีวิตไม่ต้องให้ใครมาบอกมาสอน วันที่เรามีเงินในบัญชีติดลบหรือเหลือค้างบัญชีไม่เท่าไหร่ภาวนาว่าให้รอดสิ้นเดือน เราจะทำอย่างไร ถึงเวลาที่จะต้องปรับตัวหรือยัง ลดความอยากลง ในยามที่เรามีเงินมีกำลังพอที่จะควักเงินซื้อของบริโภคได้เราก้สนองความอยากด้วยการซื้อมาไว้ครอบครอง ในวันที่ไม่มีกำลังทรัพย์ เราต้องปรับความอยากล มองหาความสุขจากสิ่งใหม่ บางทีความสุขนั้นอาจอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อม ไม่ว่าเราจะเจอวิกฤตแค่ไหนถ้าเรายังรักษาใจให้คงที่สมบรูณ์ได้ถือว่าสุดยอดแล้ว คนเรามักเจอกับปัญหาอยู่เสมอจะเล็กจะใหญ่ก็ไม่อยากเจอถ้ามันหลีกเลี่ยงไม่ได้เราต้องหลีกเลี่ยงความคิด๒อย่างนี้ให้ได้ ถ้าหลีกเลี่ยงได้เราก็จะทนทายาทถือว่าอยู่ได้ไม่มีปัญหาสบายมาก ๑.ไม่ยอมรับความความจริง ๒.ความกังวล ความพอใจนี้เป็นสิ่งสำคัญ ถ้าเรายังหาความพอใจให้ชีวิตไม่ได้ก็ไม่รู้ว่าเราจะเหนื่อยกันอีกนานไหม ไม่รู้ว่าจะจบกันอย่างไรบางทีจนตายก็ยังหยุดพอไม่ได้ ตักน้ำใส่ถังถ้าถังมันรั่วมันก็ไม่มีวันเต็ม ใจที่ไม่รู้จักพอจะแสวงหามาตอบสนองเท่าใดก็ไม่รู้จักอิ่ม เราเองก็ไม่รู้ว่ามันจะหยุดพอเมื่อไหร่ ถ้าตามใจอย่างนี้ไปเรื่อยๆเราก็ต้องเหนื่อยหน่อยที่จะออกหาอาหารมาเติมเต็ม อาตมาก็นึกถึงคำว่าว่าคนไม่มีเมืองพอ นักธุรกิจบางคนขายหุ้นได้ ๒๐ ล้าน เขากลับรู้สึกเสียใจ เพราะว่าเขาตัดสินใจขายหุ้นเร็วเกินไปเพราะถัดจากวันนั้นปรากฏว่าหุ้นขึ้น ถ้าเขายังรออีกนิดเขาจะได้กำไรเพิ่มอีก ๕๐ ล้านแกผิดหวังในตัวเองไม่พอใจ เทียบกับตามีตาสีถูกหวย ๔๐๐๐ บาททั้งกระโดดทั้งเต้นดีใจไปทราบว่าอีกคนถูกมากกว่า ๑๐.๐๐๐ก็ไม่พอใจเป็นทุกข์อีกหาว่าเขาถูกมากกว่า ไม่พอใจ จะมีหุ้น๒๐ ล้าน ถูกหวย ๔,๐๐๐ กับเงินค้างบัญชีไม่ถึงสิ้นเดือนมันก็ทุกข์เหมือนกัน ไม่ยอมรับความจริงต่างคนก็ต่างกังวล มองหาความสุขที่ไหนไม่ได้ก็กลับมาหาตัวเรา เวลาเรานั่งทบทวนชีวิตเรานึกถึงความดีหรือความชั่วได้มากกว่ากัน บางพอบอกให้ทบทวนอดีตตัวเองภาพอกุศลปรากฏขึ้นปานดอกเห็ด นึกความดียากมากเหลือเกิน นึกถึงความสุข บุญกุศลไม่ได้ ในชีวิตเราเคยทำเคยสร้างความดีอะไรไว้ให้ตัวเองภูมิใจสำคัญอยู่นะ อย่างน้อยเวลาใกล้ตายใจยังพอนึกถึงเป็นกุศลเป็นปิติพอจะเห็นสุคติได้บ้าง ความสุขง่ายๆของคนเราเกิดจากการใช้จ่ายทรัพย์ เกิดจากความไม่มีโรค เกิดจากความไม่มีหนี้ ในยุคนี้เราได้ใช้จ่ายทรัพย์สินเงินทองซื้อความสะดวกสบายก็ต้องปรับเปลี่ยนวิถีการดำรงชีวิต คนจะเก่งจะไปรอดไม่รอด วัดกันอยู่ที่การปรับตัวให้เข้ากับสถานการณ์ ถ้ายังมองว่าเศรษฐกิจจะเป็นอย่างนี้อีกสักปีสองปี ต้องรู้แล้วว่าประมาทไม่ได้การใช้จ่ายทรัพย์สินสุรุ่ยสุร่ายไม่ได้ ปัจจัยการดำรงชีพต้องเปลี่ยน ถึงยุคออมยุคประหยัด ทุกวันนี้เรากังวลกับปัยหาเศรษฐกิจ การเมือง สิ่งแวดล้อม มันกระทบเราโดยตรงทั้งนั้น เราคนเดียวยังพอไหว ไหนจะพ่อแม่ครอบครัวลูกเมียภาระหนักอึ้งมองไปหาใครที่ไหนไม่ได้ชักหน้าไม่ถึงหลัง แก้พฤติกรรมของเรา พฤติกรรมการบริโภค จับจ่ายใช้สอย ไม่ว่าจะเศรษฐกิจดีหรือไม่ดี ถ้าเราพอประมาณได้เราก็อยู่รอด การเมืองถ้าเราตามหน้าที่ยอมรับเคารพกันก็ไม่ใช่ปัญหา สิ่งแวดล้อมเราต้องใช้ให้ถูกใช้ให้ประหยัด มีความรับผิดชอบ เรียบง่าย สบาย ไม่กังวล ทำไมถึงต้องอยู่กับปัจจุบัน ทำไมเวลาพระเทศน์ถึงบอกให้เราอยู่กับปัจจุบัน เคยรู้ไหมว่าปัจจุบันดีอย่างไร ปัจจุบันคือความจริง ความจริงอย่างที่เราเป็นอยู่ คิดอะไรก็รู้ เห็นความคิด รู้เท่าทันความคิด ทำอะไรก็รู้ ถ้าเราไม่อยู่กับปัจจุบันไปอยู่กับอนาคตกลายเป็นหลักลอย ฝันเลื่อยลอยเรื่อยไร้จุดหมาย เวลาคิดถึงอนาคตคิดอย่างไรคิดถึงความเป็นจริง ไม่ใช่คิดเพ้อเจ้อ ถามเราว่าปัจจุบันกับอนาคตอะไรสำคัญที่สุด มีคนสองคุยคุยกันไปกันมา ความคิดไม่ตรงกันมันออกรสออกชาติ เริ่มมีเสียงขึ้น คนหนึ่งจับได้มีดฟันอีกคนหัวแบะไป เพราะตามความคิดไม่ทันไม่อยู่กับปัจจุบัน เรามีความสุขเวลาโบนัสออกเงินเดือนออกหรือความสุขเรามีแค่นั้นแล้วตอนที่เราอยู่บ้าน อยู่กับพ่อกับแม่ ทำงานไม่มีความสุขเลยหรือ เราคิดว่าเรียนจบแล้วมีงานทำจึงจะมีความสุข เรียนจบสูงๆเป็นดร.อย่างนั้นหรือ บางทีเราลืมไปว่าปัจจุบันเราก็มีความสุขได้ อย่างภาพยนตร์เรื่องลัดดาแลนด์ เขาสอนให้เข้าใจชีวิตหลายอย่าง มีอยู่ฉากหนึ่งที่ผู้ชายคิดว่าภรรยามีชู้แล้วก็เกิดภาพตัวเองยิงภรรยา นั่นคือความคิดมันหลอกเรา เราต้องตามให้ทัน ครอบครัวนี้โดนพิษเศรษฐกิจเล่นงาน ยอมรับความจริงไม่ได้ ตามหาหาความสุขอยู่ปลายฟ้า มีทั้งความไม่เข้าใจความรักความฝันแต่หลายๆอย่างก็ทำให้ครอบครัวนี้พังลง ในพุทธประวัติมีนิทานท่านผูกไว้ว่าเรื่องลุงกับหลานมาบวชพระหลานไปปรนนิบัตหลวงลุง พัดวีหลวงลุงอยู่ พระหลานพลางก็คิดไปว่ามีโยมมาถวายผ้าจีวรเนื้อดี ๒ ผืน ผืนหนึ่งให้เราผืนหนึ่งให้หลวงลุง คิดไปต่างๆนานาก็คิดไปอีกว่าสึกไปมีครอบครัวดีกว่าคงดี นึกต่อไปจนจับได้ว่าภรรยามีชู้ด้วยความโมโหจึงตีเมีย มือที่ถือด้ามพัดอยู่นั้นก็เขกโป๊กใส่หัวหลวงลุง เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่าอนาคตก็อย่ากังวลมากนัก สติสมาธิจึงเป็นอุปการะอย่างมากในชีวิตที่จะทำให้เราอยู่กับปัจจุบันได้เข้าใจปัจจุบันได้ ช่วงนี้แม้ว่าเงินในกระเป๋าจะน้อยลง ไม่เหมือนเมื่อตอนที่กระเป๋าตุงสามารถเดินห้างได้บ่อย ซื้อของได้ตามต้องการ ก็ลองหันมาใส่ใจอย่างอื่นหันมาทำกิจกรรมใหม่ เดินเข้าวัดฟังเทศน์ฟังธรรม ให้ดีจริงๆลองปฏิบัติธรรมฝึกหัด กาย วาจา ใจดูบ้างว่าจะพบความสุขเหมือนที่พระพุทธเจ้าท่านตรัสไว้หรือไม่ลองดู...ลองดี ลองทำดี ลองดี ลองดู...